Dojo in de buitenlucht!

Binnensporten mag. Buiten. In Nissewaard hebben we naast alle mooie openbare plekken ook 3 afgeschermde beweegpleinen ingericht. En daar ervaarde ik vorige week weer eens hoe mooi Nissewaard is. Hoe mooi sport is. En hoe mooi vrijwilligers zijn. Donderdagavond. Ik ben coronacoördinator op een beweegplein.

Terwijl de eerste lessen zijn begonnen, rijdt er een auto voor het hek van de accommodatie. De bestuurder wacht netjes tot ik hem te woord sta. Hij vertelt dat hij voor de aikido lessen alvast komt opbouwen. Ik laat hem naar binnen rijden en met zijn aanhangwagen rijdt hij het terrein op. Nog zo’n 1,5 uur voor de les loopt deze vrijwilliger met de aanhangwagen vanaf de parkeerplaats het terrein over, met zijn 1,5 meter veiligheidshesje aan. Hij start meteen met het opbouwen van de Aikido activiteit. Hij begint met het uitrollen van een zeil, veegt hem schoon en uiteindelijk gaat hij over in het neerleggen van de matten. Normaalgesproken is het een outdoor basketbalveld, volleybalveld en wordt het zo te zien ook veelvuldig gebruikt als hangplek en/of skatebaan. Maar vanavond is het de Aikido Dojo.

Wanneer de matten bijna allemaal klaar liggen, verschijnt de tweede trainer. De vrijwilliger van net is getransformeerd tot Aikido Meester. Wow. Dit doet hij ook nog! Het is nog ruim voor de les start. Maar mijn nieuwsgierigheid is inmiddels gewekt.

Als de les begint, tel ik 3 kinderen. Al die moeite voor 3 kinderen?! Ik kijk aandachtig en zie voor mijn ogen iets moois ontstaan. De passie van de twee meesters, de energie en een glimlach...de glimlach van meester tot leerling. Ik beweeg met ze mee en bekijk de situatie met andere ogen. Zonder het door te hebben, werken de meesters en kinderen ontspannen en nieuwsgierig aan een stukje (talent)ontwikkeling op sociaal en beweeggebied. Een van de 3 leerlingen valt me in het specifiek op. Hij zegt de hele les geen woord.

Ik zie dat hij het moeilijk vind invulling te geven aan alle trainingsonderdelen. Maar houdt dat hem tegen? Zeker niet! En gaat hij na het groeten van zijn meesters weg met een glimlach? Zeker wel!

Met vernieuwe energie en geopende ogen rijd ik even later weg. Om me heen zie ik overal bewegende mensen. De binnensport is door heel Nissewaard actief in de buitenlucht. Van beweegplein tot schoolplein en verlaten grasveldjes in de wijk. Nissewaard bruist.

Mijn nieuwsgierigheid blijven volgen, zorgde er voor dat ik nogmaals ontdekte waar ik zo gepassioneerd over raak: de weg van het samenbrengen van levensenergie. Dat waar aikido en verenigen voor staan.

De maatschappelijke waarde van sport werd mij in één klap weer helemaal duidelijk op deze avond. Wat denken jullie?

 Dagelijks ben ik van afstand bezig hier verder vorm aan te geven! En zoek ik continu naar manieren om het de aandacht te geven die nodig is. Hoe? Ik laat me graag inspireren door alles wat ik hoor en zie. Of dat nu een aflevering van Lego Masters is of een avond als coronacoördinator.